پوشش ضد خوردگی می‌تواند از راه های مختلفی ماده ضد خوردگی را در ساختارشان ذخیره و با شروع واکنش شیمیایی، ماده ضد خوردگی را آزاد کنند. پوشش ضد خوردگی می تواند برای پوشش دهی روی آلومینیوم مورد استفاده در ساخت هواپیماها و کشتی ها، قطعات فلزی مورد استفاده در صنعت پتروشیمی، قطارها و ریل های مسافربری، نماهای آلومینیومی ساختمان ها کاربرد داشته باشد. پوشش ضد خوردگی از مزایایی همچون چسبندگی بسیار خوب به سطح زیر لایه و چسبندگی بسیار خوب رنگ به این پوشش، خود ترمیم بودن پوشش، مصرف کمتر مواد اولیه و کاهش آب مصرفی برای آبکشی سطح پس از پوشش دهی برخوردار است. اسـتفاده از پوشـش ضدخوردگـی برای آلومینیـوم به ویژه در کاربردهای حسـاس تحت شـرایط محیطی دشـوار، ضروری اسـت.
در صنایع مختلف از جمله نفت و گاز، پتروشیمی، ذوب فلزات، آب وفاضلاب، تولید فراورده‌های لبنی و…. که در معرض خوردگی هستند، می‌توان از پوشش ضد خوردگی جهت مقابله با خوردگی استفاده نمود. جهت هر نوع ماده خوردنده با توجه به اسیدی یا بازی بودن آن از پوشش خاص خود استفاده می‌شود. با توجه به میزان جذب آب و جذب شیمیایی بسیار پایین کامپوزیت‌های الیاف شیشه در حد ۰٫۲ درصد، می‌توان گفت که پوشش ضد خوردگی در مقابل اکثر سیالات خورنده به صفر میل می‌کند. بطور مثال در صنعت نفت ایجاد خوردگی در تجهیزات فرآورشی و خطوط لوله انتقال، یکی از مهمترین معضلات می‌باشد. شدت و میزان خوردگی با توجه به شرایط انجام عملیات و نوع سیال فرآورشی در تاسیسات مختلف، متفاوت است. در میان تاسیسات فرآورشی نفت خام، بیشترین میزان خوردگی در واحدهای نمکزدایی به دلیل جداسازی نمک از نفت و تولید پساب به وجود می آید. به طور کلی می‌توان گفت پوشش ضد خوردگی در بخش انتقال پساب بسیار زیاد و میزان تزریق مواد کنترل‌کننده خوردگی همچنان غیرقابل کنترل می‌باشد.
کابرد پوشش مقاوم به اسید
1. پوشش مقاوم به اسید در صنایع آب و فاضلاب
فاضلاب های صنعتی به خاطر همراه داشتن مواد شیمیایی مختلف و فاضلاب های غیر صنعتی به خاطر همراه داشتن گازهای خطرناک خاصیت تولید اسیدهایی نظیر اسید سولفوریک را دارا هستند، بنابراین دیواره های داخلی لوله های فاضلاب و کانال های فاضلاب که از بتن ساخته شده‌اند، در معرض خطرات جدی قرار دارند. همچنین در صنایع تصفیه فاضلاب نیز قسمت هایی نظیر حوضچه های بازیافت، ته نشینی و غیره وجود دارد که این قسمت ها هم ممکن است مورد آسیب مواد اسیدی قرار بگیرند.
2. پوشش مقاوم به اسید در صنایع شیمیایی و پتروشیمی
در صنایع شیمیایی خصوصا کارخانه های پتروشیمی، مواد بتنی بیش از هر جای دیگری در معرض خطر حملات شیمیایی مواد خورنده قرار دارند. در چنین مکان هایی موادهایی نظیر اسید سولفوریک، اسید استیک، آمونیاک، گوگرد و غیره به وفور یافت می شود و اگر بتن ها به صورت کامل در برابر مواد خورنده محافظت نشده باشند، خطرات جدی بتن را تهدید خواهد کرد. در کارخانه هایی که انواع اسیدها، حلال ها و قلیاها به عنوان محصول تولید می شوند نظیر کارخانه های تولید مواد شوینده، سازه های بتنی به محافظت ویژه‌ای در برابر حملات شیمیایی مواد خورنده احتیاج دارند.
3. پوشش مقاوم به اسید در صنایع فلزی
در صنایع فلزی خصوصا در کارخانه های تولید آهن، برای شست و شوی محصولات نهایی از انواع مختلف اسید و حلال استفاده می شود که این مواد نیز می توانند برای سازه های بتنی خطر آفرین باشند. بنا بر این واجب و ضروری است که در محیط هایی که از این مواد در آن ها استفاده می شود، ترمیم سازه های بتنی به صورت کامل تحت محافظت قرار گرفته باشند. در صنایع و کارخانه های غیر آهنی نیز این مسئله می تواند وجود داشته باشد.
4. پوشش مقاوم به اسید در داروسازی
در صنایع داروسازی از مواد اسیدی و قلیایی زیادی استفاده می شود که از بین آن ها می توان به قلیاها و حلال های مختلفی که در تولید مواد داروی و بهداشتی من جمله آنتی بیوتیک ها استفاده می شود اشاره کرد. بنا بر این سطوح بتنی که در کارخانه های تولیدات دارویی قرار دارد در معرض آسیب های مختلف شیمیایی از جمله خوردگی های کف سالن های تولید، کانال ها و دیواره های داخلی مخازن اسید و قلیا قرار دارند. هم چنین برخی از این محیط ها نظیر محیط های بیمارستانی احتیاج دارند تا پوشش یکپارچه ای داشته باشند تا آلودگی و گرد و غبار در آن ها تجمع نداشته باشد. تجمع آلودگی و گرد و غبار در چنین محیط هایی می تواند باعث بروز خطرات جانی مختلفی شود.